به هر حال اگر در طول روز نگاهی به گوشه‌ و کنار خود بیاندازید می‌توانید حداقل یک مورد خاص از موارد متعدد مصرف پارافین را مشاهده نمایید. به عنوان مثال در مدادهای شمعی و پاستل‌های روغنی، که به منظور کشیدن نقاشی مورد استفاده قرار می‌گیرند، استفاده از پارافین مشهود است. همچنین از این ماده برای لغزنده کردن چوب‌های اسکی و کاهش میزان اصطکاک آنها با برف نیز استفاده می‌شود. افزون بر آن از پارافین اغلب در قامت جوهر مورد استفاده به عنوان پایه مرکب جامد برای پرینترهای حرارتی نیز مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.
اگر نگاه دقیق‌تری به دور و اطراف خود بیاندازیم خواهیم دید که از پارافین علاوه بر مصارف آرایشی و مواردی نظیر ساخت واکس موبر، وازلین یا کرم‌های مرطوب کننده، برای مقاصد کاملا متفاوتی نظیر جلوگیری از وقوع اکسیداسیون در سطوح آهنی و فولادی یا دفع رطوبت و گرد و غبار از سطوح مذکور نیز استفاده می‌شود. به این ترتیب می‌توان شاخه‌های متعدد و گوناگون صنعتی یا غیر صنعتی که از پارافین در آنها بهره گرفته می‌شود را بسیار گسترده توصیف کرد.
روش‌ درمان با پارافین
علاوه بر کاربرد گسترده‌ی پارافین در صنایع مختلف، از این ماده در فعالیت‌های بهداشتی و درمانی نیز استفاده می‌شود. در میان این فعالیت‌ها نوعی فعالیت خاص که با نام پارافین درمانی یا پدیکور مبتنی بر پارافین شناخته می‌شود وجود دارد که این روزها بیش از گذشته رواج یافته و در سالن‌های زیبایی، به خصوص سالن‌های زیبایی بانوان، بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
 پارافین درمانی یا پدیکور مبتنی بر پارافین، ابتدا پوست پای افراد توسط پارافین به طور کامل و با هدف مرطوب شدن تمام و کمال آن مورد پوشش قرار می‌گیرد و برای مدت زمان معینی به حال خود رها می‌شود. البته این کار پس از آن ‌که اعمال آرایشی و بهداشتی روی پاهای افراد انجام گرفت و تمام ناخن‌های پا به طور کامل کوتاه، مرتب و تمیز شد انجام می‌گیرد. پس از انجام اعمال مذکور پاها به طور تمام و کمال شسته می‌شود و لایه‌برداری از پوست آنها صورت می‌گیرد.  
در واقع پس از لایه‌برداری از پوست است که پارافین را روی آن می‌مالند و عملیات پارافین درمانی آغاز می‌شود. اگر بنا باشد که کاری روی ناخن‌های پا صورت گیرد و آنها به طور کامل پولیش شوند، این کار باید پس از پایان یافتن مراحل پارافین درمانی انجام گیرد.
به طور کل می‌توان گفت که پارافین درمانی بیش از هر عضو دیگر بدن در رابطه با پاهای افراد مصداق می‌یابد و به طور عمده شیوه‌ای برای مراقبت از پوست پاها به شمار می‌رود.
نقاط ضعف و قوت درمان توسط پارافین چیست؟
یکی از مهمترین فواید پارافین درمانی یا پدیکور مبتنی بر پارافین، درمان ترک‌هایی است که به طور معمول در ناحیه‌ی پاشنه پا ایجاد می‌شود. در مجموع پارافین درمانی بیش از همه به کار آن دسته از افرادی می‌آید که از پوست خشک برخوردار هستند یا حساسیت پوست آنها به گنه‌ای است که در شرایط خاص محیطی (مثلا هنگام حضور در مناطق خشک یا کوهستانی) یا در برخی از فصول سال (به طور مثال در زمستان و فصل سرما) دچار خشکی آزار دهنده‌ای می‌شود.
در واقع خصلت گرمابخش و مرطوب ‌کنند‌ه‌ی پارافین موجب نرمی و لطافت پوست افراد می‌گردد. از آن جا که این موضوع در پاها بیش از دست‌ها مشهود است، پارافین درمانی بیشتر در ناحیه پا انجام می‌شود و محافظت از دست‌ها در اغلب اوقات توسط کرم‌های مرطوب کننده و حفاظتی انجام می‌گیرد.
در مجموع نمی‌توان نقطه ضعف چندانی را در پارافین درمانی یا پدیکور مبتنی بر پارافین سراغ گرفت. در صورتی که بخواهیم پاسخی برای این پرسش بیابیم که بزرگ‌ترین نقطه ضعف درمان توسط پارافین چیست باید به سراغ بحث مالی و هزینه‌ای که صرف انجام این کار می‌شود برویم.
در واقع مهمترین نقطه ضعف عمل پارافین درمانی آن است که انجام این کار برای بسیاری از افراد نسبتا پر هزینه‌ خواهد بود. به طور کل خدمات مربوط به پدیکور مبتنی بر پارافین از خدمات مشابه مرتبط با پدیکور معمولی گران‌تر بوده و زحمت بیشتری را برای افراد فعال در سالن‌های آرایشی و زیبایی فراهم می‌آورد. چرا که انجام این کار به زمان بیشتر و لوازم و محصولات جانبی گسترده‌تری نیاز دارد. به همین دلیل هم خدمات مبتنی بر پارافین درمانی با قیمت بالاتری در سالن‌های آرایشی و زیبایی ارائه می‌گردد.
با این حال آن دسته از کسانی که نمی‌توانند به طور پیوسته و مکرر از پس هزینه‌های پدیکور مبتنی بر پارافین بر بیایند، از این امکان برخوردارند که این کار را خود به تنهایی انجام دهند. به این ترتیب که می‌توانند با خریدن پارافین مخصوص انجام این کار و دستگاهی که آن را گرم‌ می‌کند، اقدام به انجام مراحل پارافین درمانی در منزل خود نمایند. حال شاید بخواهیم از این موضوع آگاه شویم که مراحل انجام درمان توسط پارافین چیست و چگونه انجام می‌شود.