عوارض و خطرات متیل پارابن
در رابطه با ایمنی این ماده موارد ضد و نقیضی وجود دارد ولی FDA  آنرا ماده ای ایمن برای کاربرد در محصولات مراقبت شخصی و مواد غذایی در نظر می گیرد.

به راحتی از طریق دستگاه گوارش و پوست جذب بدن شده و به پارا هیدروکسی بنزوئیک اسید هیدرولیز می شود و بدون تجمع در بدن به سرعت از طریق ادرار دفع می شود. بنابراین مصرف خوراکی این ماده برای انسان ها و حیوانات غیر سمی است. این ماده به سرعت توسط باکتری‌های موجود در خاک متابولیزه شده و بطور کامل زیست تخریب پذیر است.

برای افراد با پوست نرمال نیز این ماده غیرتحریک کننده و غیر حساسیت را است ولی مطالعات مختلف نشان داده است که مصرف محصولات حاوی متیل پارابن بر روی پوست ممکن است با UVB واکنش داده و منجر به تسریع روند پیری پوست و آسیب DNA شود.

به نظر می رسد تأثیرات مستقیم متیل پارابن (و سایر پارابن ها) بر بدن انسان مربوط به سیستم غدد درون ریز باشد که هورمون‌های بدن را تنظیم می کنند و برای حفظ سلامتی حائز اهمیت هستند. خطر بالقوه متیل پارابن این است که می تواند بر سیستم غدد درون ریز و در نتیجه هورمون‌های بدن تأثیر بگذارد، بنابراین  می تواند متابولیسم و سایر عملکردهای بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

علاوه بر این ، تصور می شود متیل پارابن تا حدی عملکرد هورمون استروژن را تقلید می کند بنابراین می تواند عملکرد طبیعی بدن را مختل کند.

مطالعات در مورد سمیت این ماده در حیوانات نشان می دهد که مصرف متیل پارابن به صورت خوراکی و تزریقی کاملا غیر سمی است و در هیچ مطالعه ای تاکنون اثرات موتاژن و سرطانزایی این ماده مشاهده نشده است.